تاثیر لپتین و انسولین در شرایط آزمایشگاهی بر تحرک، ظرفیت یابی، واکنش اکروزومی، بقا و باروری اسپرم قوچ

مطالعات اخیر نشان دهنده بیان ژن ها و ترشح هورمون های لپتین و انسولین و تاثیر مفید این هورمون ها بر پارامتر های تحرک، ظرفیت یابی، واکنش اکروزومی در اسپرماتوزوای انزالی برخی گونه های پستانداران نظیر انسان و خوک می باشد و این امر ضمینه غیر قابل انتظاری را در بیوتکنولوژی تولید مثل ایجاد کرده است. هدف از انجام این مطالعه بررسی نقش احتمالی این هورمون ها بر پارامترهای تحرک، ظرفیت یابی، واکنش اکروزومی، بقا و باروری اسپرماتوزوای قوچ بود. به همین منظور نمونه های منی از شش راس قوچ نژاد لری بختیاری به وسیله واژن مصنوعی گرفته شد. پس از انجام دوزسنجی بر روی دوز های nm 10،100،1000،10000 لپتین و nm 100،0.01،0.1،1،10 انسولین، موثرترین دوزهای انسولین(nm1) و لپتین(nm100) انتخاب شدند و به چهار گروه آزمایشی حاوی انسولین، حاوی لپتین، حاوی مخلوط لپتین_انسولین و فاقد هورمون تقسیم(کنترل) و پارامتر های ظرفیت بابی، واکنش اکروزومی، بقا و باروری در موردشان مورد بررسی قرار گرفت.تحرک به وسیله دستگاه casa، ظرفیت یابی و واکنش اکروزومی به وسیله رنگ آمیزی کلروتتراسایکلین (ctc) مورد بررسی قرار گرفت و برای بررسی بقای اسپرماتوزوا از روش رنگ آمیزی ائوزین نیگروزین استفاده شد. باروری اسپرم قوچ نیز به وسیله انجام باروری آزمایشگاهی (ivf) مورد بررسی قرار گرفت.انسولین بر هیچ پارامتر تحرکی اثر نداشت اما لپتین باعث افزایش برخی پارامتر های تحرک که در حرکت مستقیم اسپرم دخیل اند شد. مخلوط این دو هورمون تاثیر زیادی بر اکثر پارامتر های حرکتی اسپرم داشت. لپتین و انسولین فقط موجب بهبود ظرفیت یابی شد و بر واکنش اکروزومی هیچ اثر معنی داری نداشتند، مخلوط انسولین و لپتین موجب افزایش پارامتر های ظرفیت یابی در زمان ها ی 240و180،30،60،120 دقیقه پس از شروع آزمایش شدند و به دنبال آن واکنش اکروزمی نیز افزایش یافت، گروه انسولین و لپتین و مخلوط این دو هورمون باعث افزایش بقای اسپرم نسبت به گروه کنترل شدند هم چنین این دو هورمون هیچ تاثیر معنی داری بر باروری اسپرم قوچ نداشتند.